-
1 zwalniać
I. vt5) ( usuwać kogoś z posady)\zwalniać z pracy jdm [den Arbeitsplatz] kündigen, jdn entlassen\zwalniać kogoś z czegoś jdn einer S. +gen entheben [ lub entbinden] ( geh) jdn von etw befreien [ lub entbinden]\zwalniać kogoś od odpowiedzialności jdn von der Verantwortung befreien [ lub entbinden]\zwalniać na zakręcie/przed przejazdem kolejowym in der Kurve/vor dem Bahnübergang langsamer werdenIII. vr1) ( wymawiać posadę) kündigen\zwalniać się z lekcji sich +akk vom Unterricht befreien lassen
См. также в других словарях:
usprawiedliwić — dk VIa, usprawiedliwićwię, usprawiedliwićwisz, usprawiedliwićdliw, usprawiedliwićwił, usprawiedliwićwiony usprawiedliwiać ndk I, usprawiedliwićam, usprawiedliwićasz, usprawiedliwićają, usprawiedliwićaj, usprawiedliwićał, usprawiedliwićany 1.… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
